Zacznij z nim właśnie o tym rozmawiać. Nawet jak będzie klął i krzyczał ty bądź spokojna. Musisz mu uświadomić że terapia jest jedyną możliwością dzieki której on wyzdrowieje i dzieki czemu wasze małżeństwo przetrwa. Najpierw (Kawa wyżej) doradziła ci abyś porozmawiała z psychologiem aby ci doradził jak rozmawiać z Nie należy dodawać emocji Dzieci i tak bardzo martwią się z powodu rozwodu, więc trzeba być absolutnie spokojni. Zebrani powiedzieć o rozwodzie, pochwal się, że wszystko, co się dzieje – normalnie i naturalnie. Wyjaśnij, że są one dokładnie takie same będą rozmawiać z mamą i tatą, dziadkami, tylko w różne dni. Trafiłem tu przypadkowo i stwierdzam, że kobiety maja podobne motywacje do rozwodów jak mężczyżni. W moim przypadku motywatorem były lata upokorzeń , które mnie zmęczyły. Pierwszy raz pomyślałem o rozwodzie kilkanaście lat temu, ale akurat wtedy żona zachorowała na chorobe kobiecą, a potem kilka lat rehabilitacji. Jolanta Pieńkowska ma za sobą rozwód. To dlatego rozstała się z mężem - Plejada.pl. Jolanta Pieńkowska tak mówiła o rozwodzie z pierwszym mężem. "Chciałam mieć dziecko". Jolanta Sławomir i Kajra o rozwodzie. Źródło: MWmedia. Sławomir Zapała i Magdalena "Kajra" Kajrowicz tworzą związek małżeński od 11 lat. Choć na scenie są niemal nierozłączni i zawsze uśmiechnięci, w mediach co jakiś czas pojawiają się doniesienia o kryzysie i zbliżającym się rozwodzie wokalistów. Para w najnowszym wywiadzie Dzięki niej możesz zaciągnąć kredyt lub kupić mieszkanie tylko dla siebie. I będziesz jego jedynym właścicielem, mimo że jeszcze jesteś w małżeństwie. Rozdzielność majątkowa pozwala częściowo uporządkować swoje sprawy finansowe. I w większym spokoju, przede wszystkim prawnym, doczekać końca negocjacji. Jeśli znasz Rozwód z narcyzem. Najtrudniejsze rozwody są z osobami, które mają zaburzenia emocjonalne. Niestety w większości przypadków osoby te nie przyznają do swoich zaburzeń, gdyż po prostu nie zdają sobie z nich sprawy. W naszym społeczeństwie wiedza w tym zakresie wciąż jest na bardzo niskim poziomie. O mnie 🏛. JAK POMAGAM . Negatywne, złośliwe i złe zachowanie męża czy żony po rozstaniu, wyprowadzce i odejściu w sprawie o rozwód. Zgodnie z art. 56 § 1 KRO jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, żeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Rozkład pożycia jest zupełny ARGUMENTY W ROZWODZIE/SEPARACJI. W tytule postu zrównałam argumentację w sprawie rozwodowej i w sprawie o separację, gdyż zasadniczo nie ma różnić między postępowaniem, czy argumentacją w tych sprawach. Dla ułatwienia w dalszej części będę pisać o rozwodzie, ale moje uwagi odnoszą się też do separacji. Każdy, kto myśli o Jak rozmawiać z mężem o rozwodzie? O tym można przeczytać poniżej! Przygotowanie się do rozmowy z mężem przed rozwodem. Zanim w ogóle dojdzie do rozmowy z mężem o rozwodzie, kobieta powinna się odpowiednio przygotować. Oczywiście nie chodzi o to, aby wyszykowała się, jak na randkę, a jedynie ułożyła sobie w głowie co, tak ko6flJU. Konflikty między rodzicami obciążają dziecko nadmiernie. Doraźnie skutkują koszmarami nocnymi, trudnościami w nauce, złym zachowaniem. W dłuższej perspektywie bywają przyczyną problemów w dorosłym życiu. Jak zadbać o dzieci w sytuacji rozwodu rodziców, mówią coach Magdalena Macyszyn i psycholożka Michalina Gajewska, właścicielki Family Coaching. Kiedy powiedzieć dzieciom, że rodzice się rozstają? MM: Z pewnością nie wtedy, gdy rodzice nie radzą sobie z emocjami. Ludzie będący w trakcie rozwodu mają czasem skłonność do radykalnych działań: konfrontacji, gier emocjonalnych, zmiany miejsca zamieszkania. Dzieci ich nie potrzebują. Dlatego nie warto przeprowadzać z nimi poważnych rozmów, kiedy sami nie jesteśmy na nią gotowi. Ale może się okazać, że długo nie będziemy, a dzieci nie wiedzą, co się dzieje… MG: Tak się zdarza, dlatego warto pamiętać, że brak informacji i niepewność powodują, że same tworzą sobie obraz sytuacji, czując się zagrożone. Niewiedza jest gorsza niż najgorsza informacja. A jeśli rodzice się już podejmą decyzję o rozwodzie, to jak zacząć taką rozmowę? MG: Nieważne – jak, ważne, żeby razem. Młodszym dzieciom powiedzmy, że się już nie kochamy i będziemy mieszkać oddzielnie. Starszym, nastolatkom, że czeka nas rozwód. Najlepiej nie robić tego bezpośrednio po kłótni czy przepychance, tylko wtedy, kiedy będzie to już sprawa przegadana. Jeśli konflikt trwa i niczego jeszcze nie da się ustalić, wyjaśnijmy, że rozgrywają się teraz trudne sprawy. Co w trakcie rozstania jest dla dzieci najgorsze? MM: Konflikt i wrogość. Dzieci w takim klimacie funkcjonują źle. Moczą się w nocy, źle się uczą w szkole, bywają agresywne lub wycofane. I zwykle właśnie wtedy zaniepokojeni tym rodzice trafiają do nas. To moment, kiedy zapala się im czerwone światło. MG: Rodzicom czasami ciężko jest zrozumieć, że wciągają dzieci w konflikt mówiąc: „tatuś nas zostawia” albo „ja mamę kocham, ale to ona zadecydowała o rozstaniu”. Dzieci nie są w takich sprawach partnerami, a rodzice próbują w ten sposób przeciągnąć je na swoją stronę. Czego absolutnie nie wolno robić? MM: Obwiniać partnera i mówić o nim źle w obecności dzieci. Powoduje to konflikt lojalnościowy, bo dzieci kochają i mamę, i tatę. Czują się rozdarte, sadząc, że muszą dokonywać wyboru między nimi. Chronienie dzieci polega też na tym, by nie wikłać ich w konflikty, które są sprawą dorosłych. Warto mówić: „my się już nie kochamy, ale was bardzo i to się nie zmieni”. MG: Rodzice czyniący z dzieci partnerów w konflikcie wplątują je czasem w tzw. głuchy telefon: „tato, a mama powiedziała, że ty bardziej kochasz swoje nowe dziecko, skoro jesteś z nim nie z nami”. To fatalnie wpływa nie tylko na emocje dziecka, ale przede wszystkim na jego rozwój. A jeśli my tego nie robimy, ale partner tak? MG: Nikt nie może odpowiadać za drugiego dorosłego człowieka, którego emocje sprawiają, że sam zachowuje się jak skrzywdzone dziecko. Przynajmniej jedna ze stron powinna być spokojna i stabilna. Nie mamy wpływu na to, co zrobi partner, ale można wziąć odpowiedzialność za to, co samemu zrobi się dzieciom. Jeśli na przykład matka mówi, że chce uświadomić synowi lub córce, jak źle zachowuje się ich ojciec, to wspólnie zastanawiamy się, z kim innym dorosłym mogłaby swoje sprawy przegadać, by uwolnić swoją konfliktową energię. Szukamy „źródełka mocy”, tego, co pomoże jej przetrwać ten czas, po to, by wracając do domu nie obciążała tym swoich dzieci. Żeby mogła przeczytać im bajkę i upewniać, że je kocha, bez względu na to, co się dzieje. Dzieciom należy tłumaczyć trudności z perspektywy „ja”, a nie w rodzaju: „wasz ojciec/wasza matka to a tamto”. My zawsze pytamy: „jak wobec tego konfliktu czują się wasze dzieci, bo historie, które państwo opowiadacie są o was”. Tłumaczymy, że dzieci, zanim w wieku 9 – 12 lat rozwiną umiejętność abstrakcyjnego myślenia, nie są w stanie zrozumieć problemów małżeńskich swoich rodziców. Co gorsza nieświadomie biorą za nie odpowiedzialność, przypisując sobie winę, której nie są w stanie unieść. Z jej powodu mogą cierpieć przez resztę życia. Czyli najpierw trzeba zadbać o siebie, by we właściwy sposób przeprowadzić dzieci przez tę zmianę? MM: Zdecydowanie tak! Rodzice zastanawiają się jak chronić dzieci, tymczasem najpierw powinni zadbać o siebie. Tylko stabilny rodzic jest w stanie udzielić wsparcia swojemu dziecku. ​Magdalena Macyszyn jest coachem, mentorem, trenerem biznesu i doradcą, a prywatnie żoną, mamą siedmioletniego syna. Michalina Gajewska jest psychologiem dziecięcym. Również ma rodzinę: męża i dwie córki. Magda i Michalina wspólnie prowadzą firmę Family Coaching. Pomagają klientom rozwijać się, zadbać o swoje rodziny i prawidłowy rozwój dzieci. Podjęcie decyzji o rozwodzie zawsze wiąże się z wieloma pytaniami i wątpliwościami. Kiedy ostatecznie nie widać innego wyjścia, pozostaje jeszcze jedna ważna kwestia. Jak powiedzieć o tym drugiej stronie? Wbrew pozorom nie jest łatwe zadanie. Jak rozmawiać z mężem o rozwodzie? O tym można przeczytać poniżej! Przygotowanie się do rozmowy z mężem przed rozwodem Zanim w ogóle dojdzie do rozmowy z mężem o rozwodzie, kobieta powinna się odpowiednio przygotować. Oczywiście nie chodzi o to, aby wyszykowała się, jak na randkę, a jedynie ułożyła sobie w głowie co, tak naprawdę chce powiedzieć. W pierwszej kolejności powinna spisać listę argumentów, na której znajdą się powody, które ostatecznie wpłynęły na jej decyzję. Podczas jej sporządzania nie może być subiektywna. Z reguły za rozwód odpowiedzialne są obie strony. W końcu nikt nie jest idealny. Niech na liście znajdą się też przewinienia żony, które pomogą zrozumieć mężowi, że ich relacja jest na tyle zła, że nie ma sensu jej ratować. Kolejnym krokiem jest wybór miejsca. Rozmowa z mężem o rozwodzie z całą pewnością nie będzie przyjemna, dlatego lepiej będzie, jeżeli odbędzie się bez obecności świadków np. w domu. W przypadku małżeństw z nieletnimi dziećmi warto zadbać o to, aby w tym czasie były nieobecne. Z czasem i tak dowiedzą się o rozstaniu rodziców, ale na pewno nie muszą być obecne w trakcie rozmowy. Ostatnim istotnym elementem jest to, aby żona przygotowała się psychicznie. Musi być całkowicie przekonana, że nie widzi żadnych szans na uratowanie małżeństwa i żadne inne rozwiązania nie wchodzą w grę. Ustalenie planu działania Kobieta, która przygotowała się już do rozmowy z mężem o rozwodzie, powinna mieć świadomość, że najprawdopodobniej nie będzie ona przebiegała w przyjaznej atmosferze. W związku z tym nie zaszkodzi, jeśli wcześniej przeanalizuje możliwe scenariusze i zadba o własne dobro. Musi uwzględnić, chociażby kwestie finansowe, czy mieszkalne. Wątpliwe jest to, aby małżonkowie nadal wspólnie mieszkali, a skoro to żona zdecydowała się na rozwód, to być może właśnie ona powinna się wyprowadzić. W przypadku, gdy nie będzie chciała opuścić mieszkania i oczekiwała, że zrobi to mąż, to koniecznie musi mu dać trochę czasu, aby mógł znaleźć sobie nowe lokum. Równie ważne są finanse. Rozwód to nie tylko rozstanie, ale też przerwanie więzi gospodarczej. Kobieta musi zatroszczyć się o to, aby jej decyzja nie kosztowała ją zbyt dużo. W stosunkowo lepszej sytuacji są panie, które mają własne dochody i są niezależne od mężczyzn. Rozmowa z mężem o rozwodzie Nadszedł czas przeprowadzenia rozmowy z mężem o rozwodzie. Mimo że emocji na pewno nie zabraknie, to trzeba spróbować je poskromić. Krzyki, czy wzajemne oskarżenia nigdy nie są dobrym doradcą. Dlatego też kobieta musi uzbroić się w cierpliwość i spokój. Tylko w ten sposób zwiększą się szanse, na to, aby wszystko przebiegło kulturalnie i w miarę łagodnie. Poza tym pod żadnym pozorem w jej głosie i słowach nie może być wyczuwalna nawet krzta wątpliwości, ponieważ jej wahanie da mężowi złudne nadzieje na to, że jest jeszcze jakakolwiek szansa na uratowanie małżeństwa. Wskazany jest tryb oznajmujący zamiast przypuszczalnego. Co więcej, kobieta musi pozwolić powiedzieć mężowi, co on myśli o rozwodzie. Nawet jeśli jego słowa będą bolesne i krzywdzące. Z drugiej strony może podzielać zdanie żony, tylko sam nie miał odwagi zrobić pierwszego kroku. Najważniejsze jest jednak to, aby mężczyzna dowiedział się o rozwodzie, zanim w jego ręce trafi pozew. Jeżeli ten moment zostanie przeoczony, to żadna rozmowa nie pomoże. Pojawi się nie tylko złość, ale też smutek, rozgoryczenie, a nawet poczucie zdrady. Będzie to miało istotny wpływ na przebieg samego rozwodu i dalsze relacje po jego orzeczeniu. Choć wiele małżeństw po rozstaniu nie utrzymuje ze sobą kontaktu, to te, które mają nieletnie dzieci, nie mają takiej możliwości. W trakcie rozwodu nie można o nich zapominać. Dzieci nie są winne temu, że rodzicom się nie udało. "Właśnie podjęliśmy z mężem decyzję o rozwodzie. Nie mieszkamy ze sobą już od trzech miesięcy, ale do tej pory mówiliśmy naszej pięcioletniej córce, że tatuś musiał wyjechać w delegację, itp. Teraz jednak nadszedł moment, aby wyznać jej prawdę. Myślę, że ona to bardzo przeżyje, ponieważ jest silnie związana z ojcem, dlatego chciałabym to zrobić bardzo delikatnie… Marzena (31 lat)." Moment rozwodu jest dla dziecka, nieważne czy malucha, czy nastolatka, bardzo trudny. Bo choć niejednokrotnie widziało, jak się kłócicie, to chwila, w której dowiaduje się, że jego rodzice się rozstają, staje się dla niego prawdziwym dramatem. Coś się kończy, a zaczyna coś nowego, nieznanego. Psychologowie podkreślają jednak, że umiejętne powiadomienie dziecka o rozwodzie może załagodzić sytuację oraz pomóc mu w odnalezieniu się w odmiennej rzeczywistości. Jak rozmawiać z dzieckiem o rozwodzie? Poniżej przedstawiamy rady specjalistów: #1 Właściwe miejsce i czas na rozmowę jest najważniejsze Rozmowa powiadamiająca dziecko o tak ważnych zmianach w jego życiu powinna się odbyć w momencie, w którym będziecie absolutnie pewni swojej decyzji. Co ważne, nie rozpoczynajcie tego tematu, gdy jedno z was wyprowadzi się dopiero za kilka miesięcy, bo dziecko będzie się łudziło, że może jednak się pogodziliście. Z drugiej strony, nie róbcie tego również w przeddzień wyprowadzki, gdyż może to być dla pociechy zbyt duży szok. Taką rozmowę najlepiej przeprowadzić na kilka dni przed kluczowymi zmianami. Pamiętaj jednak, aby nie robić tego, gdy dziecko jest chore, czeka je coś ważnego danego dnia albo właśnie gdzieś wychodzi. Ustalcie moment, w którym wszyscy będziecie w domu oraz nigdzie nie będziecie się śpieszyć. #2 Ważne, by przygotować się na rozmowę Zapomnijcie o wszystkich konfliktach i szczerze porozmawiajcie. Powinniście zastanowić się, jak zorganizujecie życie swojej pociechy po rozwodzie, aby później przedstawić mu to w trakcie kluczowej rozmowy. Spróbujcie również znaleźć odpowiedzi na hipotetyczne pytania – inaczej będziecie musieli ustalać coś przy dziecku. To mogłoby grozić kolejnymi nieporozumieniami, a kłótnia jest chyba ostatnią rzeczą, jakiej byś chciała podczas tak trudnej rozmowy. #3 Jak zrobić pierwszy krok? Pierwsza informacja, jaką otrzyma dziecko, powinna być krótka i konkretna. Maluchom do trzeciego roku życia wystarczy powiedzieć, że tata już nie będzie mieszkał z mamą. Z kolei przedszkolak będzie oczekiwał czegoś więcej – wiadomości na temat powodów rozstania. Warto wtedy wytłumaczyć, że rodzice przestali się kochać, ale to nie zmieniło ich uczuć do dziecka. Należy również zapewnić, że nie wszystkie konflikty i nieporozumienia w życiu tak się kończą. Z nastolatkami bywa różnie, ale dzieci w tym wieku zwykle wcześniej przeczuwają nadchodzące zmiany. Na konkretną informację o rozwodzie mogę reagować płaczem, buntem, nieposłuszeństwem, ale psychologowie uważają, że pokazywanie negatywnych emocji jest lepsze niż tłumienie ich w sobie, więc jeśli taki stan nie utrzymuje się długo, jest on całkowicie normalny. #4 Zapewnienie o miłości przede wszystkim Niezmiernie ważne jest okazanie dziecku, że rodzicielska miłość jest wieczna i nigdy się nie skończy. Można na przykład powiedzieć: „Postanowiliśmy się rozstać, ale Ciebie nadal kochamy i zawsze będziemy twoimi rodzicami”. fot. #5 Nie obarczajcie się winą Udowodniono, że matki, szczególnie te zdradzone, dyskredytują tatę w oczach dziecka, obarczając go winą za rozwód. Nawet jeśli tak było, nie próbuj mu tego udowadniać przed pociechą, gdyż może to wpłynąć na jej relacje z ojcem. Nie wciągajcie jej w wasze osobiste konflikty i nieporozumienia, gdyż może to poważnie zaważyć na późniejszym kontakcie z którymś z was. Dlatego jeśli czujesz, że jeszcze nie uporałaś się z własnym dramatem, nie rozpoczynaj rozmowy z dzieckiem, ponieważ niekontrolowany atak twojej furii na pewno mu nie pomoże w zrozumieniu sytuacji. #6 Zachowajcie spokój Podczas tej rozmowy to dziecko powinno być dla was najważniejsze i choćby dlatego musicie kontrolować swoje emocje. Nie próbujcie jednak na siłę udawać szczęśliwych czy zadowolonych (nawet jeśli tak jest naprawdę) – dla dziecka wasze rozstanie nie jest niczym miłym, więc wasz uśmiech będzie absolutnie nie na miejscu i niepotrzebnie zrani dziecko. Z drugiej strony nie płaczcie też i nie krzyczcie, bo wzbudzi to w dziecku jeszcze większy niepokój oraz panikę. Ze spokojem oznajmijcie, że wasza decyzja jest ostateczna, ale to nie jest jego wina. W tym momencie z ust dziecka może paść pytanie, kto ponosi odpowiedzialność za taki stan rzeczy. Nawet jeśli miałabyś największą ochotę wykrzyczeć, że to przez tatę, który od roku miał kochankę w innym mieście, powstrzymaj się i powiedz, że tak się dzieje, jeśli ludzie przestają się kochać. #7 Opowiedzcie, jak zmieni się świat dziecka Aby zapewnić dziecku komfort i poczucie bezpieczeństwa, szczegółowo opowiedzcie, jak będzie wyglądało jego życie po waszym rozwodzie. Mówcie nawet o drobnostkach, które okazują się dla dzieci bardzo ważne, np. kto będzie chodził na wywiadówki albo z kim będzie jeździło do dentysty. Wspomnijcie też o tym, kiedy będzie się widywał z rodzicem, który się wyprowadza oraz jak długo będą trwały te spotkania. Nie próbujcie jednak łagodzić sytuacji przez pocieszanie, że może to się kiedyś zmieni i do siebie wrócicie. Gdy jedno z was znajdzie nowego partnera, dziecko jeszcze raz przeżyje ten sam dramat i rozczarowanie. Rozwód, w rozwój dziecka - kiedy szukać pomocy specjalisty? Najtrudniejszym okresem po rozwodzie rodziców są pierwsze trzy miesiące. Jeśli po upływie tego czasu pociecha nadal się buntuje, jest osowiała, nadmiernie pobudzona, opuściła się w nauce, nie chce chodzić do przedszkola albo szkoły, nie chce jeść lub wręcz przeciwnie - je więcej niż wcześniej - należy udać się do psychologa. Specjalista powinien pomóc dziecku w uporaniu się z nową sytuacją oraz zalecić odpowiedni tok terapii.